நன்றி பாலா.

தேவலோகத்தில் ஒரு நாள்...

மறதி

மனிதனுக்கு மறதி அவசியம். எல்லாவற்றையும் நினைவில் வைத்திருத்தல் நல்லதல்ல. சிலவற்றை மறந்தாகவே வேண்டும். நமக்கு உதவியவர்களை மறக்க கூடாது, நாம் உதவியவர்களை கணக்கில் வைத்திருக்க கூடாது. கணகக்கிடுவது கடமையாகாது. மறதி என்றதும் எனக்கு ஒரு கதை நினைவுக்கு வருகிறது...
தேவலோகத்தில் ஒரு நாள் பகவான் விஷ்ணுவை சந்தித்த தேவர்கள், ''பூலோகத்தில் மும்மாரி மழை பொழிவதால் செல்வ செழிப்பு அதிகரித்துவிட்டது. மக்கள் அனைவரும் மகிழ்சியாக இருக்கின்றனர். இந்த மகிழ்ச்சி காரணமாக பகவானான உங்களை நினைத்து பார்க்கவும் வழிபடவும் மக்கள் மறந்துவிட்டனர். வறுமை வந்தால் மட்டுமே உங்களை அவர்கள் இனி நினைத்து பார்ப்பார்கள். எனவே அடுத்த 5 ஆண்டுக்கு மழை பொழியத் தூண்டும் சக்கரபானத்தை நீங்கள் உபயோகப்படுத்த கூடாது" என்றனர்.
தேவர்கள் கூறியதை கேட்ட விஷ்ணுவும், "அப்படியே ஆகட்டும்" என்றார்.
ஓர் ஆண்டுக்கு பின் பூலோகத்தில் ஒரு நாள் வயல்வெளி நடுவே இருக்கும் சாலையில் நடந்து சென்று கொண்டிருந்த பெரியவர் ஒருவர், ஏர் பூட்டி வயலில் உழுது கொண்டிருந்த விவசாயியை பார்த்து கேட்டார், "ஏப்பா நான் தினமும் காலையில் இந்த சாலையில் செல்லும் போதெல்லாம் பார்க்கிறேன் நீ ஏர் பூட்டி வயலை உழுது கொண்டிருக்கிறாயே. மழை பெய்து ஒரு வருடத்துக்கு மேலாகிறது. மழை பெய்வதற்கான அறிகுறிகளும் இல்லை. பிறகு ஏன் தினமும் வயலை உழுது கொண்டிருக்கிறாய்?" என்றார்.
அதற்கு அந்த விவசாயி கூறினார், ''மழை எப்போது வேண்டுமானாலும் பெய்யட்டும். அதற்காக நான் சும்மா இருந்தால் ஏர் பிடித்து உழுவதை மறந்துவிடுவேன். மறந்துவிடக் கூடாது என்பதற்காகத்தான் தினமும் உழுது கொண்டிருக்கிறேன்" என்றார்.
அடுத்த வினாடியே மழை கொட்டோ கொட்டு என்று கொட்டியது.
தேவலோகத்தில் பகவான் விஷ்ணுவிடம் ஓடி வந்து முறையிட்ட தேவர்கள், ''பூலோகத்தில் மழை பொழிகிறது. அப்படி என்றால் நீங்கள் சக்கரபானத்தை உபயோகப்படுத்திவிட்டீர்கள். இல்லையா" என்றனர். அதற்கு பகவான், ''ஆமாம்" என்றார். தேவர்களோ, ''5 ஆண்டுகள் சக்கரபானத்தை உபயோகப்படுத்த கூடாது என்று நாங்கள் உங்களிடம் கேட்டுக் கொண்டோமே. அதற்கு என்ன பதில் தரப் போகிறீர்கள்" என்றனர்.
பகவான் கூறினார், ''பூலோகத்தில் விவசாயி கூறியதை கேட்டீர்களா. 5 ஆண்டுகள் சக்கரபானத்தை உபயோகப்படுத்தாமல் சும்மா இருந்துவிட்டால் எங்கே மறந்துவிடுமோ என நினைத்து ஒருமுறை சக்கரபானத்தை உபயோகப்படுத்தி பார்த்தேன். அவ்வளவுதான்" என்றார்.
தேவர்களுக்கு அப்போதுதான் புரிந்தது பகவான் விஷ்ணுவின் விளையாட்டு.
இது கதையாக இருந்தாலும் அதிலுள்ள உண்மையை நாம் உணர வேண்டும். எதை மறக்க வேண்டும், எதை கூடாது என்பதை நாம் புரிந்து கொள்ள வேண்டும்.

-கே.வி. நிக்சன்.

எல்லாம் புனிதம்...

எது புனிதம்?

வாந்தி புனிதம், எச்சில் புனிதம் மற்றும் பிணத்தின் உடை புனிதம். இவைகள் எப்படி புனிதமாகும் என எண்ணத் தோன்றுகிறதா?
ஆம்! வாந்தி புனிதம்தான் அது தேனீக்களின் வாயில் இருந்து தேனாக வரும் போது.
எச்சில் புனிதம்தான், கன்றுகுட்டி எச்சில்பட்ட பசுவின் மடியில் இருந்து பால் கரக்கப்படும் போது.
பிணத்தின் உடை புனிதம்தான் அது செத்த பட்டுப்பூச்சியின் உடையான கூட்டில் இருந்து நூல் எடுக்கப்பட்டு பட்டுத் துணியாகும் போது.
புனிதம் என்பது எல்லா இடத்திலும், எல்லா பொருட்களிலும், எல்லா செயலிலும் இருக்கிறது. அதை நாம்தான் தேடி கண்டுபிடிக்க வேண்டும்.

கே.வி. நிக்சன்.

HUMAN BEING அல்ல HUMAN GROWING...

தேனீக்களுக்கும் மனிதர்களுக்கு என்ன வித்தியாசம்?

கற்கால மனிதனுக்கு கல்லை கூட பயன்படுத்த தெரியாது. ஆனால் தேனீக்களுக்கு அப்போதே அழகான சின்ன, சின்ன அறைகள் கொண்ட ஒரு பெரிய தேன் சேகரிக்கும் கூட்டை கட்ட தெரியும். அப்படி என்றால் மனிதனைவிட தேனீக்கள் அறிவாளிகளா?
கற்கால மனிதன் இன்று எவ்வளவோ வளர்ச்சியடைந்து விண்ணை முட்டும் அளவுக்கு உயரமான, அழகான கட்டிடங்களை கட்ட கற்றுக் கொண்டுவிட்டான். ஆனால் தேனீக்களுக்கு இன்றுவரை தேன் கூடு மட்டுமே கட்டத் தெரியும். தேனீக்கள் வளர்ச்சியடையவில்லை. இதுதான் மனிதர்களுக்கும் தேனீக்களுக்கும் உள்ள வித்தியாசம். நாம் HUMAN BEING(ஒரு நிலையில் இருப்பது) அல்ல HUMAN GROWING(வளர்ச்சியடைவது).

-கே.வி. நிக்சன்.

புதிய பாதை

புதிய பாதை...

அடர்ந்த காட்டுப்பகுதி!
கண் முன்பு இரண்டு சாலைகள்!!
இடையில் மூங்கில் காடு!!!

எந்த சாலையில் செல்வது?
நான் ஒருவன் மட்டுமே அங்கு!!
தேர்ந்தெடுப்பதில் குழப்பம் எனக்கு!!!

ஒரு சாலை - வளைவுகள் அதிகம்!
ஏற்றம் இறக்கம் நிறைந்தது!!
முற்செடிகளுடன் கரடுமுரடானது!!!

இதுவரை யாரும் பயணிக்காத சாலை!!!

அடுத்தது - சீரானது, நேரானது!
புல்வெளி நிறைந்தது, பசுமையானது!!
பயணிக்க சிறந்தது, எளிமையானது!!!

பலரது கால் தடம் பதிந்த சாலை!!!

இது என் வாழ்க்கையை, வருங்காலத்தை!
தீர்மானிக்கும் சாலை - எதை தேர்ந்தெடுப்பது?
அடுத்த ஒரு அடி நீண்ட பயணத்தின் தொடக்கம்!!!

காலங்கள் ஓடின!
என் பயணம் தொடர்கிறது!!
இது வரை யாரும் பயணிக்காத சாலையில்!!!

என்னுள் இருக்கும் துணிச்சலை உணர்ந்தேன்!!!

-கே.வி. நிக்சன்.

GOLDEN WORDS!!!

GOLDEN WORDS TO REMEMBER...

The woods are lovely, dark and deep,
But I have promises to keep,
And miles to go before I sleep,
And miles to go before I sleep.
-Robert Frost.

Men May come and Men May Go,
But I Go on for Ever.
-Alfred Lord Tennyson.

நெடுந்தூரம் செல்ல வேண்டும்...

நெடுந்தூரம் செல்ல வேண்டும்...

அது குளிர் காலம்.
மாலை நேரத்தில்,
நான் அங்கு நின்றேன்-ஏன்?

அழகான பூந்தோட்டம்.
குளிர்ந்த காற்றில்,
ஆடுகின்ற மலர்கள்.

கண்ணுக்கு எட்டிய தூரம் வரை,
தலையாட்டும் மலர்கள்-யாருடையது?
என் ஊரை சேர்ந்தவருடையது.

எனது மாடுகள் தலையாட்டின.
மணிசலங்கை ஒலி உணர்த்தின.
நான் வீடு சென்றடைய வேண்டும்.

மலர் கூட்டத்தில் இருந்து,
என் கண்களை விடுவித்தேன்.
பார்த்தேன். நெடுந்தூரம் செல்ல வேண்டும்.

ஒற்றையடி மாட்டு வண்டி பாதை அது,
ஊர் சென்றடைய நான்,
நெடுந்தூரம் செல்ல வேண்டும்.

மன நினைவலைகளில்,
மலர் கூட்டம் அழகு-குளிர் காற்று தழுவ,
பயணத்தை தொடர்ந்தேன்.

ஒற்றையடி மாட்டு வண்டி பாதை அது.
ஊர் சென்றடைய நான்,
நெடுந்தூரம் செல்ல வேண்டும்.

-கே.வி. நிக்சன்.